
zaterdag 26 september 2009
Onze vakantie zit erop!
Naar buiten kijken is voor een hond altijd interessant. Zo blijf je tenslotte helemaal op de hoogte, van alle nieuwtjes in de buurt. En dat het mooiste raam toevallig het raam van onze slaapkamer is maakt Tender helemaal niets uit. Ook niet als de gordijnen dicht zijn en wij ons bed nog niet uit zijn. Je steekt als hond zijnde namelijk gewoon je kop tussen de beide gordijnen door en zo kun je ze mooi uit elkaar schuiven. Dat er af en toe auto's langs rijden of wandelaars langslopen is voor Tender alleen maar spannend, want ze jaagt ze allemaal weg. En bij ons slaat dan ons hart even over, als ze begint aan te slaan.
Later zag ze dat ze ook via de zijkant van het gordijn kon lopen om te genieten van al het spannende buiten.
Het vakantiehuis lag midden in de natuur en we zagen geregeld reeën, fazanten en patrijzen langs ons huis lopen en vliegen.
De weg voor ons vakantiehuis.
Tender aan de voorzijde van ons vakantiehuis.
Het uitzicht vanuit ons keukenraam over de landerijen.
We nemen altijd onze rode kleden mee, om op de banken te leggen. Tender mag bij ons thuis namelijk altijd op de bank en doet dit dus ook op ons vakantieadres.

donderdag 24 september 2009
Ribe, het oudste plaatsje van Denemarken.
In onze vakantie in Denemarken hebben we verscheidene plaatsjes in de buurt bezocht. Zo zijn we bijvoorbeeld in Esbjerg, Bramming, Varde, Kolding en Ribe geweest. Van deze plaatsjes was Ribe de mooiste. Het is het oudste plaatsje van heel Denemarken en dat is te zien. Heel leuke oude gebouwen, een haventje en een waterrad maakten Ribe tot aantrekkelijke toeristenplaats.
Dit is Kolding.
Een oud pand in Kolding in perfecte staat staat decor voor een foto met Tender.
Het mooiste plaatsje van Denemarken......Ribe!!!
Dit is Kolding.
Hier de dom midden in het stadje.
Veel water liep door Ribe heen, wat een prachtig gezicht was.



Tender bij één van de vele bruggetjes in Ribe.
Het haventje van Ribe.
Dit katje kwamen we in Ribe tegen. Zij was heel rank en erg aanhankelijk. Liefkozend liep ze achter mij aan, totdat ze Tender zag staan. Toen verstrakte haar blik en nam ze het hazenpad.
Varde was vrij modern, zoals zo vele plaatsjes in Denemarken. Door de straten liep water, door een aangelegde baan. Tender kan niet zonder natte voeten en natte sik en moest er natuurlijk weer doorheen lopen.
Deze straal water vond ze moeilijk om te drinken. Gek hè!!
dinsdag 22 september 2009
Het strand.
Haast iedere dag gingen we wel even naar het strand toe. En daar deden we Tender een heel groot plezier mee.
Zwemmen was de tweede favoriet, want die voeten van Tender moeten altijd nat zijn.
Daarna moet al het water uitgeschud worden en dat levert leuke "ogen "op. Want net zo goed als de huid alle kanten op beweegt bij het schudden, deden Tender haar ogen ook succesvol mee!
Lekker genieten in de Deense zon.
Drie keer raden waar het vrouwtje zich bevind? Ze blijft hier net zo lang zitten totdat ik er vanaf kom. Zo heerlijk vertederend vind ik dat.
Weer genietend van de Deense zon.
Mooie Deense stranden worden nog mooier met een mooie blauwe lucht.
Mijn heerlijk levensgenieter!!
Niet in de laatste plaats om de lekkere ijsjes die ze daar mocht op likken. De kleinste ijsjes waren hier supergroot. Geen probleem hoor...........ze gaan helemaal op bij Tender.
Daarna moet al het water uitgeschud worden en dat levert leuke "ogen "op. Want net zo goed als de huid alle kanten op beweegt bij het schudden, deden Tender haar ogen ook succesvol mee!

maandag 21 september 2009
Tja en ga je dan verder....????
Soms heb je een rit in je hoofd om te gaan maken die dag en dan gaat alles toch net even iets anders. Zo ook deze dag dat we naar het eilandje Mando wilden gaan. We zagen dat er een vaste weg naar het eilandje lag en dat we dus geen gebruik hoefden te maken van een veerboot. Alleen toen we bij deze vaste weg aankwamen, naar het eilandje toe, zagen we een bord staan met de mededeling dat je de weg niet moest gebruiken als je de tij standen niet wist.
We hadden geen zin om in de problemen te komen en besloten dus onze auto aan de dijk te laten staan en om een stukje te voet verder te gaan. In de landerijen langs de weg zagen we inderdaad heel wat zeewier resten in het prikkeldraad zitten. Dus het water liep bij hoog tij best wel flink op.
Alles wat naast de weg lag was een beetje drassig. Tender echter genoot van deze smurrie en bleef maar rollen in het hoge gras.
Het uitzicht was vlak, zover je kon kijken.
Deze heel aparte plantjes groeiden dus gewoon langs de weg, terwijl ze normaal in het water horen te groeien volgens mij.
Het was bijzonder om over deze dijk en weg te lopen. De vlakte om ons heen was enorm, net zoals de rust.
En dan zie je opeens een mooie krab langs de weg lopen.
Dit stuk was zo nat, dat we Tender er bij weg hebben gehouden, bang dat ze ergens in het zand zou blijven steken.
woensdag 16 september 2009
Dagje naar Blavand
Een dagje Blavand, hield in, ongeveer een uurtje in de auto zitten. Blavand is een zeer toeristisch plaatsje met gezellige winkeltjes en terrasjes. Aan het einde van de doodlopende weg stond de vuurtoren met het prachtige strand.
We hadden onze werpstok al mee genomen. En Tender kan dan echt heel vervelend zijn. Ze wil continue met de bal spelen en probeert de bal vaak stiekem uit de werpstok te pikken. Dus ze springt de hele tijd om ons heen dat het een lieve lust is. Aan het einde van de wandeling ben ik vaak kledder nat van al die natte ballen die ze tegen mij aan duwt met haar natte sik. Maar dat maakt mij allemaal niet uit. Het droogt zo weer en thuis heb ik wel weer schone kleren liggen.
Tender is stapel op haar bal.

Maar ook met stokken kan ze zich prima vermaken zoals je ziet.
En om de bal te pakken te krijgen maakt Tender de gekste sprongen.

Na de wandeling aan het strand hebben we in Blavand voor ieder een ijsje gekocht, dus ook voor Tender één. Het moet een vertederend gezicht zijn geweest toen Tender haar ijsje aan het likken was, want mensen bleven er speciaal voor staan om te kijken.
We hadden onze werpstok al mee genomen. En Tender kan dan echt heel vervelend zijn. Ze wil continue met de bal spelen en probeert de bal vaak stiekem uit de werpstok te pikken. Dus ze springt de hele tijd om ons heen dat het een lieve lust is. Aan het einde van de wandeling ben ik vaak kledder nat van al die natte ballen die ze tegen mij aan duwt met haar natte sik. Maar dat maakt mij allemaal niet uit. Het droogt zo weer en thuis heb ik wel weer schone kleren liggen.




Na de wandeling aan het strand hebben we in Blavand voor ieder een ijsje gekocht, dus ook voor Tender één. Het moet een vertederend gezicht zijn geweest toen Tender haar ijsje aan het likken was, want mensen bleven er speciaal voor staan om te kijken.
zondag 6 september 2009
De eerste dag in Denemarken.
We waren al drie dagen voor onze vakantie vrij. En in die tijd begonnen we al wat dingen bij elkaar te zoeken om mee te nemen. Tender merkte al dat er wat zat aan te komen. En ze begon dan ook al behoorlijk onrustig te worden. Ze draaide de hele tijd om mijn benen. Was ik boven, dan was zij ook boven. Was ik beneden dan was zij ook beneden.
Maar eindelijk was het dan zover dat we weg gingen. De auto werd ingepakt en Tender mocht lekker op de achterbank liggen op haar slaapzak.
Langs het strand en de dijk liepen verscheiden honden. En je ziet Tender altijd helemaal vrolijk worden als ze hondenvriendjes ziet. Ze liep de strandtrap steeds op en neer in haar enthousiastme.
Plotseling ging haar neus omhoog en liep ze naar een bult aan het strand. Deze bult bleek echter een dode zeehond te zijn.
In het spoor van de dode zeehond had Tender blijkbaar de kadaverlucht geroken. Ze bedacht zich dan ook geen moment en rolde haar nek er eens lekker door heen. Het zwijn!!!
De dode zeehond lag op zijn rug en daardoor zagen we dat de zeehond een zwemvlies miste.
Erg triest gezicht, zo'n dood dier!
Maar eindelijk was het dan zover dat we weg gingen. De auto werd ingepakt en Tender mocht lekker op de achterbank liggen op haar slaapzak.
De eerste dag zijn we naar Esbjerg ( de grootste havenstad van Denemarken ) geweest, een plaats niet zo ver bij ons vakantiehuis vandaan. We hebben de auto aan de kust geparkeerd bij 4 heeeel grote mannen.
Op deze foto van één van de mannen vind je Tender haast niet meer terug.Dus heb ik ook maar een foto gemaakt van haar, waarop ze beter herkenbaar is. Lekker schuilend tussen de grote voeten.
Grote schepen voerden langs ons heen, naar de haven van Esbjerg. Tender had hier weer het mooiste uitzicht.
Erg triest gezicht, zo'n dood dier!
Abonneren op:
Posts (Atom)