Koning winter is gearriveerd!

Eindelijk is het dan zover. De herfst is definitief over en de winter heeft zijn intrede gedaan. Eindelijk eens geen regen gelukkig.Het is vaak dat we met donker weer weg gaan om Tender uit te laten. En dat levert soms wel eens leuke plaatjes op.En sneeuw welke net gevallen is, is natuurlijk helemaal het einde. Dat kun je wel zien aan Tender haar baard. Die heeft heel de wandeling over de grond geschoven.

Moeilijke tijden breken echter aan voor de dieren buiten. Gelukkig zijn er een boel dierenliefhebbers die wat extra's doen voor hun.

De schaapjes aan de andere kant van het hek zijn weer reuze interessant. Op dit stukje route, lijn ik Tender altijd even aan.

Op deze foto is het nog niet helemaal licht.

Winterprieeltje

Een bevroren paaltje.

Na een poosje in de sneeuw te hebben gelopen, begon Tender mank te lopen. Er bleken allemaal harde klonten met sneeuw tussen haar tenen vast te zitten. Na alles eruit te hebben gehaald, bleek ze ook nog te bloeden aan één van haar poten. Waarschijnlijk heeft ze zich gesneden aan een stuk ijs. Ze liep er desondanks toch goed om. Dus we konden gewoon verder naar huis toe lopen.

Een houtduif in de sneeuw.

Een appeltje die is onder gesneeuwd.

De laatste paar dagen is Tender weer in één van haar zoveelste pubertijden gekomen. Althans, zo noemen wij het. Ze luistert weer slecht en volgt haar eigen koppie. En geregeld loopt ze geschrokken met de oren in de nek vooruit. Alsof ze ergens van schrikt. Alleen vraag mij niet waarvan. Want ik hoor geen vuurwerk en ik zie ook geen aparte dingen. Maar ja een beardie is toch heel gevoelig voor van alles. Dus ze zal vast wel iets gehoord of gezien hebben wat ze niet leuk vond. Ik blijf het toch moeilijk vinden om hier mee om te gaan.

Tender kan soms ook gewoon ergens blijven staan. Ze wil dan niet meer vooruit of achteruit. Zodra je haar dan maar wilt gaan aanlijnen, omdat je tenslotte toch een keer verder moet, loopt ze gauw van je weg. En daar blijft ze vervolgens weer dom staan kijken. Weer niet vooruit te branden. Zijn wij de enigsten met zo'n malle beardie? Het gekke is dat dit per dag verschilt. Er zijn dagen bij dat ze perfect luistert. Ook is ze dan vaak heel lief en aanhankelijk. En op andere dagen kan ze weer heel afstandelijk en eigenzinnig zijn.

Bij thuiskomst wilde ik de poten van Tender in een emmer met lauw water zetten om alle sneeuwballen van haar poten af te weken. Maar ze was helemaal gek en absoluut niet van plan om deze heerlijke winterwandeling nu al te beëindigen. Dus maakte ze nog even een vreugdedansje in onze tuin.

Bankhangen

Meestal zit Tender als ze naar buiten wil kijken op de leuning van één van onze banken. Dat doet ze dan met één poot op de zitting en de ander zo hoog mogelijk op de leuning.
Maar dit keer heeft ze het bankhangen ontdekt. Op de andere bank, dan welke ze normaal zit, had ze een heel andere kijk op het buitengebeuren. Dit beviel haar zo goed, dat ze heerlijk bleef hangen op deze bank.

Kijkduin

We zijn net terug, van een weekje vakantie. Dit keer hebben we genoten van Hollandse stranden en wel in Kijkduin. We zaten dicht bij zee, waardoor we iedere dag een flinke strandwandeling hebben gemaakt.

We nemen, zoals de vaste lezers inmiddels wel weten, onze rode kleden mee voor op de banken. En na iedere strandwandeling worden deze heel goed benut, dat kan ik wel zeggen. Tender begint nadat ze natuurlijk is afgedroogd eerst bij de ene hoek van bank nummer 1. Dan gaat ze naar de andere hoek van deze bank. En vervolgens zorgt ze dat bank nummer 2 ook goed benut wordt. Dus na een korte tijd zijn beide banken helemaal nat en ligt het vol zand. Tja, je moet erg gek op je hond zijn om dit allemaal toe te staan. Gelukkig zijn we dat!!

Afgelopen zondag, na een standwandeling, lag Tender weer heerlijk te soezen op de bank.
Wat ze echter niet wist was dat er visite op komst was. En wat voor een visite? Onze fokkers Hannie en Tamara kwamen met Tender haar zus Suzy en halfbroer Fellow langs. Op de parkeerplaats van het park hadden we afgesproken, waarna we direct begonnen met een heerlijke strandwandeling.

Suzy en Fellow waren in hun element op het strand. Suzy vond de bal helemaal super. En Fellow mocht graag met zijn buik in het water liggen.

Suzy en Fellow
Fellow
Fellow

Fellow
Suzy

Tender
Via het strand zijn we naar Kijkduin gelopen, waar we op de promenade op een boot zijn geklommen om op portret te worden gezet.

Hier Tender en ik.

vlnr. Anita en Tender, Hannie en Suzy, Tamara en Fellow.
Suzy

Fellow

Na de wandeling zijn we naar ons vakantiehuisje gegaan. Hier ontdekte Suzy de slaapzakken van Tender met alle leuke speeltjes erop. Ook de lachzak viel in de smaak. Ze was helemaal enthousiast aan het worden van al die vrolijkheid.

Al met al was het heel gezellig. En Tender was nu echt helemaal moe.

Aan het strand kom je van alles tegen. Zo zie je hele mooie luchten.

En zie je op het strand werktuigen waar zeewater mee opgeschept wordt, om de trap naar de duinen mee schoon te spoelen.
Zonder Tender hebben we nog een bezoek gebracht aan Den Haag. Hier het binnenhof.

Tender lag in de tussentijd lekker op één oor in ons huisje.

Een zeehond zie je niet zo vaak aan het strand bij Kijkduin. En helemaal niet zo'n kleintje. Telkens kwam de zeehond even op het strand liggen. Maar zodra hij iemand zag zwom hij gauw het water weer in. Je hoort dat er veel huilers aanspoelen aan de kust rond deze tijd. Dus ik heb gebeld met 112 en werd doorverbonden met de politie en dierenambulance. Deze zouden met een auto langs de kust komen rijden om te kijken of ze konden helpen. Ik hoop dat het goed gekomen is.

We hebben veel regen gehad deze vakantie helaas. Maar ondanks de regen hebben we toch lekker gespeeld met de werpstok aan het strand. Haast iedere hondeneigenaar liep met zo'n stok, viel ons op.
Na een aantal keren gooien, moest Tender telkens even afkoelen. Ze dook dus geregeld het zeewater in.
Een voordeel van dit zeewater is dat ze er zo mooi schoon van wordt. Dus we zijn weer met een pracht meid naar huis gegaan.

Wie ziet mij?

Gistermiddag hebben Tender en ik gewandeld in het Zandhove bos. En daar lagen op sommige plekken stapels met bladeren. Tender vond het erg leuk om daar doorheen te lopen en in neer te ploffen. Het leek wel een zacht nestje.

Net haar koppie kwam boven de bladermassa uit.

Wandelen met de NBCC in Noordwijk

Op 1 november hadden Suzanne en ik onze NBCC wandeling in Noordwijk gepland. De vorige keer dat we hier wilden gaan wandelen was het te warm weer en moesten we de wandeling afblazen. En dus hadden we hem verzet naar 1 november. Helaas was dit keer het weer ook niet optimaal. Er was regen voorspeld en niet zo weinig ook. Ondanks de slechte vooruitzichten deze dag, waren er toch erg veel wandelaars op onze wandeling afgekomen. In totaal liepen er 30 Bearded Collies mee. Een heel gezellige groep mensen, met allemaal dezelfde hobby....de Bearded Collie!

Hier op de parkeerplaats werd er verzameld. Tender ( vooraan ) en Laika ( rechts naast haar ) komen uit dezelfde lijn en dat kon je heel duidelijk aan hun mooie ogen zien.
Om 13.00 uur vertrokken we richting het strand en dat was één groot feest. De riemen werden losgekoppeld en de één na de ander vloog naar beneden, het strand tegemoed. Wat een prachtig gezicht was dit.
Beardies houden van natte voeten. Dus na het strand bereikt te hebben, gingen ze allemaal richting de zee.
Dolle pret!!
Hoe Jan het voor elkaar krijgt weet ik niet. Maar hij weet altijd in het middenpunt van de belangstelling te staan...........bij onze beardies!

De inmiddels bekende fotograaf Els Bax was ook op het strand van Noordwijk te vinden. Ze heeft verscheidene foto's van onze lievelingen gemaakt.
Tender helemaal in haar element, aan zee tussen al haar vrienden.
Dolle pret weer!

En nog één!

Rennen!! Wie is het snelst?

Er "liep"ook een beardiepupje mee van 10 weken oud. Ollie vond alles reuze interessant. En wij waren allemaal in love. Wat een schattig kereltje is hij toch! Een wandelaarster had een draagzak meegenomen waar Ollie de hele wandeling in gedragen werd door zijn vrouwtje Debby.

Aan het einde van de wandeling hebben we Sandra bereid gevonden om een demo frisbeeën te geven met haar beardies Laika en Skye. Het weer was niet optimaal, met die regen en het zware zand. Maar ondanks dat zag de demo er erg leuk uit.

Dus bij deze wil ik Sandra en haar beide meiden nog hartelijk bedanken voor de show!

Sandra en Laika.

Wij, als toeschouwers stonden allemaal op rij te kijken naar het schouwspel.

We hadden onze honden allemaal aangelijnd, omdat ze allemaal wel achter de frisbees aan wilden rennen.

Hier een stukje van de demo.

En nog een stukje van de demo.